Om de diversiteit binnen een gemeente te bekijken, zijn er 3 uitgangspunten: huidige nationaliteit, geboortenationaliteit en herkomst. Bij nationaliteit wordt enkel naar de huidige nationaliteit gekeken. Bij geboortenationaliteit kijkt men naar de nationaliteit bij geboorte: personen die bijvoorbeeld Belg zijn geworden maar bij hun geboorte een andere nationaliteit hadden, krijgen die nationaliteit als geboortenationaliteit. Herkomst kijkt nog verder en houdt ook rekening met de nationaliteit bij geboorte van de ouders. Als voor een bepaalde persoon minstens één van de ouders bij hun geboorte een andere nationaliteit had, krijgt hij of zij die herkomst. Indien zowel vader als moeder een niet-Belgische geboortenationaliteit hebben (die bovendien van elkaar verschilt), dan wordt de herkomst van de moeder overgenomen.
In Halle is het aandeel inwoners met een niet-Belgische huidige nationaliteit 10,6%; met een niet-Belgische geboortenationaliteit 20,6% en met een niet-Belgische herkomst 31,6%.
Om de diversiteit binnen onze stad in de ruime zin te beschouwen, bekijken we de herkomst van onze inwoners van naderbij.
In Halle ging het aantal inwoners met een niet-Belgische herkomst van 1.640 in 1990 naar 12.818 in 2023. Het aandeel personen van buitenlandse herkomst is in vergelijking met het gemiddelde van Vlaamse gemeenten hoog.
De diversiteit, wanneer we de herkomst van inwoners bekijken, is vooral merkbaar binnen de jongere leeftijdscategorieën. De aanwezigheid van mensen van niet-Belgische herkomst neemt af naar leeftijd. Hoe ouder een leeftijdsgroep, hoe kleiner de diversiteit, hoe jonger een leeftijdsgroep, hoe hoger de diversiteit in die leeftijdsgroep is. Hoe jonger, hoe diverser is hier de conclusie.
De volgende tabel toont de meest voorkomende nationaliteiten, gebaseerd op de herkomst-nationaliteit van de inwoners. We beperken ons hierbij tot maximaal 10 herkomstnationaliteiten.
De diversiteit in de stad merken inwoners ook op in hun vriendenkring. 23% van de Hallenaren geeft bij de grootschalige burgerbevraging van de gemeente-stadsmonitor aan meer dan 5 vrienden van niet- Belgische herkomst te hebben.
Daarnaast is het belangrijk op te merken dat uit dezelfde survey blijkt dat de meeste inwoners het eens zijn met de stelling “Diversiteit - Andere herkomst is een verrijking”. Hier maakt Halle een evolutie van 14 ten opzichte van de bevraging in 2020.
Vlaanderen wordt superdivers: steeds meer steden en gemeenten diversifiëren leren we uit de Atlas superdiversiteit van het departement omgeving - Vlaanderen. Daarbij groeit ook de diversiteit binnen de diversiteit. De groep van Vlamingen van niet-Belgische herkomst wordt steeds diverser, met tegelijk groeiende verschillen tussen én binnen gemeenschappen.
De meest herkenbare superdiverse gebieden hebben een aandeel inwoners van niet-Belgische herkomst van meer dan 40%. Deze superdiverse gebieden omvatten de voormalige mijnregios in Midden-Limburg (Genk), Baarle-Hertog aan de Nederlandse grens, de zuidoostelijke rand van Brussel en het centrum van Gent en Antwerpen. De populatie inwoners van niet-Belgische herkomst is hier nog verder gestegen in de laatste drie decennia, maar de schaal van diversiteit was al relatief hoog in 1990.
Op een meer recente tijdslijn zien we een stevige toename in het aantal statistische sectoren waar minstens 40% van de inwoners van niet-Belgische herkomst zijn. Het gaat hier om de voormalige mijnregios in Midden-Limburg (Genk), de grenszone met Nederland, de rand van Brussel en grote delen van de steden Gent, Antwerpen en Leuven. Deze plaatsen worden ruimtelijk verder aangevuld met gebieden waar het aandeel inwoners van niet-Belgische herkomst tussen de 20% en de 40% blijft (de donkergele gebieden op het kaartbeeld).
De snelheid van de transitie naar een superdiverse samenleving is het sterkst voelbaar in de groene zones op de kaart. Hier gaat het om statistische sectoren met een duidelijke stijging van het aandeel inwoners met niet-Belgische herkomst. Dit is ook zo voor Halle.
Deze diversiteit wordt ook herkent door de inwoners. Daar waar Hallenaren eerder positief te staan tegenover diversiteit, geeft men tevens aan dat er te veel verschillende herkomsten zijn. Dit aantal ligt hoger dan het gemiddelde van Vlaamse gemeenten.
